ตอนที่ 25 เทพมารปะทะแม่ทัพปีศาจ ①
ผมมุ่งหน้าออกจากเมืองหลวงโรห์เดนตรงไปยังฐานของพวกปีศาจที่ฟูมิเลสอยู่
ถึงพวกศัตรูที่อยู่ในเมืองถูกจัดการไปหมดแล้ว
แต่ยังไงก็ตาม นอกกำแพงเมืองยังมีศัตรูเหลืออยู่เป็นจำนวนมาก
แต่ผมไม่สนใจพวกมัน
พวกสัตว์ประหลาดที่เกิดจากเวทมนต์กับพวกอันเดดพวกมนุษย์น่าจะสามารถปราบพวกมันด้วยตัวเองได้
จู่ๆกองทัพหลักก็เสียหายหนัก ทำให้ฐานของฟูมิเลสเกิดความวุ่นวายขึ้นเป็นอย่างมาก
ฟูมิเลส : โฮะ เจ้าเองงั้นเหรอ
ตอนที่ผมเข้าไปใกล้ๆ ฟูมิเลสก็รู้สึกตัวขึ้นมา
แต่ตัวฟูมิเลสเองก็ดูไม่ตกใจซักเท่าไหร่
ฟูมิเลส : เจ้ามาทำอะไรที่นี่ล่ะ มาสู้กับข้างั้นรึ
แอชทัล : อ่า จริงๆแล้วตอนแรกชั้นเองก็ตั้งใจว่าจะดูอยู่เฉยๆน่ะนะ
ฟูมิเลส : ถ้างั้นพวกเราก็คงต้องตัดสินกันที่นี่แหละ
ฟูมิเลสปลดปล่อยมาคิของมันออกมา
แอชทัล : ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้ พวกเราจะไม่สู้กันที่นี่หรอก ชั้นแค่มาชวนแกไปที่สวนของชั้นเท่านั้น
ข้างหน้าผม มีอะไรบางอย่างที่มืดสนิทปรากฏขึ้น
ฟูมิเลส : อะไรกันน่ะ
แอชทัล : แกน่าจะจำมันได้นี่นา ก็ประมาณประตูเคลื่อนย้ายหรืออะไรทำนองนั้นแหละ
ฟูมิเลส : เจ้านี่โง่หรือเปล่า ข้าไม่ยอมเข้าไปในอะไรที่ดูยังไงก็เป็นกับดักชัดๆแบบนั้นหรอกนะ
ฟูมิเลสหัวเราะหนักมาก
แอชทัล : ถ้าแกคิดแบบนั้น งั้นชั้นก็ขอให้ความสามารถที่ติดมากับเจ้านี่เลยก็แล้วกัน
หลังพูดจบ ความมืดนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้นและกลืนพวกปีศาจเข้าไป
หลังจากที่ความมืดหายไปทัศนวิสัยรอบๆก็กลับมามองเห็นได้อีกครั้ง
แต่สถานที่ในตอนนี้ได้เปลี่ยนไปแล้วอย่างสิ้นเชิง
ฟูมิเลส : บ้าเอ้ย ที่นี่มันที่ไหนกันน่ะ
แอชทัล : สวนของชั้นเอง…. ชื่อของมันคือวิหารแห่งความมืด
จุดที่ผมชี้ไปคือปราสาทขนาดใหญ่
ขนาดของมันเท่าๆกับภูเขา ไม่ว่าจะดูยังไงก็มองเห็นได้อย่างชัดเจน
ท้องฟ้าที่อยู่รอบๆเต็มไปด้วยเมฆสีดำ และเสียงฟ้าผ่า
วิหารที่เป็นที่พำนักของเหล่าเทพมารมาหลายร้อยปีมีบรรยากาศที่ดูน่ากลัวราวกับว่ามันกำลังปลดปล่อยจาคิออกมา
วิหารแห่งความมืดมีความสามารถแถมมาด้วยหลายอย่าง
ประตูที่ใช้เมื่อกี้ก็เป็นหนึ่งในความสามารถของมัน
ด้วยความสามารถในการเชื่อมต่อมิติ ทำให้พวกเราสามารถเชื่อมต่อโลกมนุษย์เข้ากับมิติย่อยแห่งนี้ได้