ตอนที่ 59 การประชุมเทพมาร ②
กว่าผมจะได้กลับวิหารแห่งความมืดผมโคตรเหนื่อยเลยล่ะ
มันกลายเป็นเรื่องที่ผมไม่เข้าใจไปซะแล้ว
ท่าทางของยูฟิเลียก็ดูแปลกๆ
เอิ่ม ค่อยตรวจสอบเรื่องนี้ทีหลังก็แล้วกัน
ผมส่ายหน้าเพื่อปรับอารมณ์
เอาล่ะ มาประเมินสถานการณ์ตอนนี้กันก่อนดีกว่า
…..พวกนั้นยังไม่มีเงินเหมือนเดิม
ข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรงคือสถานการณ์ของประเทศบริตันในตอนนี้
ถ้าไม่เงินมาจ่ายพวกเราก็ส่งผู้กล้าแสนสวยและเจ้าหญิงลำดับที่สองมาให้พวกเราซะ
ประเทศสก๊อตยาร์ดคงต้องการจะสื่อแบบนั้น
ชั้นไม่ต้องการแบบนั้น
คนที่ปฏิเสธเรื่องนี้มาตลอดคือ ยูฟิเลีย
ดังนั้นทางบริตันจำเป็นต้องหาเงินเพิ่ม
และแน่นอนว่างบประมาณระดับประเทศทั้งประเทศคงไม่ได้หาได้ง่ายๆหรอก
ยังไงก็ตาม เด็กสาวคนนั้นมีความคิดอะไรบางอย่างอยู่
แอชทัล : เธอหมายถึงที่นี่สินะ
ข้างหน้าผมตอนนี้คือกองเงินกองทองและสมบัติต่างๆ
ตอนนี้ผมกำลังเดินอยู่ในคลังสมบัติของวิหารแห่งความมืด
ยูริอูส : กำลังพูดกับใครอยู่หรือครับ
คนที่ตามหลังผมมาคือตาแก่
วันนี้ท่านี่ท่าทางเอาจริงซะด้วย
แอชทัล : คงเป็นโกเล็มตัวนั้นล่ะมั้ง
ผมมองไปที่โกเล็มที่คอยปกป้องห้องนี้
โกเล็มผู้พิทักษ์คลังสมบัติไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียวถึงพวกเราจะเดินเข้ามาในห้อง
ใช่แล้ว มันไม่มีปฏิกริยากับเหล่าเทพมาร
ยูริอูส : ถ้างั้นแผนของพวกเราในตอนนี้คือให้พวกผู้กล้าลองมาพิชิตที่นี่สินะครับ
แอชทัล : ตั้งแต่ตอนนั้นข้าก็ตั้งใจว่าจะยกสมบัติพวกนี้ให้กับคนที่ปราบโกเล็มตัวนี้ได้อยู่แล้ว
ยูริอูส : เอิ่ม โอเคครับ ยังไงพวกเราก็ไม่ได้ใช้ของพวกนั้นอยู่แล้ว ยังไงมันก็กองอยู่ตรงนี้มาเป็น 1,000 ปีแล้ว
พวกเธอจะปราบโกเล็มได้หรือเปล่าหว่า
เจ้าโกเล็มสีเงินเรืองแสงตัวนี้แข็งแกร่งกว่าราชาปีศาจโดยเฉลี่ยซะอีกนะ
เอิ่ม ด้วยความสามารถของพวกเธอในตอนนี้คงไม่ไหวแหง
วันนั้น พวกยูฟิเลียก็มาถึงห้องสมบัติและลองสู้กับโกเล็มดูแล้ว
พอพวกเธอรู้ตัวว่าไม่สามารถรับมือกับมันได้พวกเธอก็เลยถอยกลับไปก่อน
ผมไม่ได้สั่งให้โกเล็มไล่ตามผู้บุกรุก
ดังนั้นการหนีเลยไม่ใช่เรื่องยากอะไรมากมาย
เนื่องจากมีเวลาจำกัดก่อนที่ประเทศบริตันจะล้มละลาย
พวกเธอคงต้องไปฝึกเพิ่มจนแทบกระอักเลือดตั้งแต่ตอนนี้เลยล่ะ
ก่อนจะถึงตอนนั้น พวกเธอต้องเอาชนะโกเล็มตัวนี้ให้ได้
