Wednesday, October 11, 2017

LDM ตอนที่ 30

ตอนที่ 30 ทำการปรับปรุงครั้งใหญ่ ฮาคุ : ยังไงก็ตาม สิ่งนี้ถือว่าเป็นของแถมค่ะ พอพูดจบฮาคุซังก็ส่งหนังสือ [การศึกษาดันเจี้ยนเบื้องต้น] ให้ผม ชื่อคนเขียนหนังสือเล่มนี้คือ ฮาคุ ราเวอริโอ้ เข้าใจล่ะ มันเป็นหนังสือเกี่ยวกับดันเจี้ยนที่ดันเจี้ยนคอร์เขียนขึ้นมาเองสินะ ฮาคุ : ตอนอ่านระวังเอาไว้ด้วยนะคะเพราะมีหลายจุดที่เขียนเอาไว้หลอกพวกมนุษย์ ดิชั้นคิดว่าหนังสือเล่มนี้เป็นที่นิยมมาก…..แม้แต่ในหมู่ดันเจี้ยนคอร์อย่างพวกเรา ฮาคุซังชี้ให้ดูจุดที่เขียนเอาไว้ว่า [เขตปลอดภัย] พอลองอ่านคร่าวๆมันเขียนเอาไว้ประมาณว่า [เป็นจุดที่สามารถพักผ่อนได้อย่างปลอดภัยเพราะมอนสเตอร์จะไม่สามารถเข้ามาได้] ฮาคุ : จากมุมมองของฝั่งดันเจี้ยน มันคือการเตรียมอุปกรณ์เวทมนต์ที่หน้าตาประมาณนี้เอาไว้และสั่งให้มอนสเตอร์ไม่เข้าไปใกล้ พอพวกมนุษย์คิดว่าแถวนั้นเป็นเขตปลอดภัยก็จะเริ่มประมาทค่ะ เข้าใจล่ะ เป็นวิธีที่ฉลาดโคตรๆเลยแฮะ เจ้านี่ทำให้สามารถได้รับ DP จากนักผจญภัยที่กำลังพักผ่อนอยู่ใน [เขตปลอดภัย] ยิ่งกว่านั้น [เขตปลอดภัย] ที่ว่ามันไม่ได้มีอยู่จริงๆ ถ้าเก็บพวกนักผจญภัยที่ประมาทได้ทั้งหมดก็ไม่มีหลักฐานอะไรเหลืออยู่ แน่นอนว่าพวกนักผจญภัยคงไม่ทิ้งหลักฐานอะไรเอาไว้หรอกว่าตัวเองอยู่ในเขตปลอดภัย คนอื่นคงคิดว่าพวกนั้นตายในดันเจี้ยนตามปกติ … เนื่องจากการข่าวในโลกนี้ยังไม่ดีเท่าไหร่ ดังนั้นหนังสือที่คนดังในเมืองหลวงของจักรวรรดิเขียนขึ้นมาจะต้องมีความน่าเชื่อถือมากอย่างแน่นอน ฮาคุ : บางครั้ง ถึงจะมีมอนสเตอร์เข้าใกล้ [เขตปลอดภัย] พวกนั้นจะคิดกันเอาเองว่ามอนสเตอร์พวกนั้นเป็นสายพันธุ์พิเศษ ดิชั้นแค่ย้อมสีให้พวกนั้นแตกต่างจากปกตินิดหน่อยเองนะคะ พอดิชั้นแกล้งทำเป็นสอนลักษณะพิเศษต่างๆของมอนสเตอร์พวกนั้นให้พวกมนุษย์ต่างพากันขอบคุณดิชั้นกันใหญ่ ตลกดีนะคะ หวาา ผมรู้ว่าทำแบบนั้นเรียกว่าอะไร เค้าเรียกหน้าไหว้หลังหลอกนะคร้าบบ แต่ว่า ถ้ารู้เรื่องพวกนั้นก็สะดวกในหลายๆเรื่องน่ะนะ ผมน่าจะสามารถเอาไปใช้ประโยชน์ได้ในหลายๆด้าน ผมขอรับหนังสือเอาไว้ด้วยความยินดีก็แล้วกัน จะว่าไปแล้วเนื้อหาคงเป็นข้อมูลเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับดันเจี้ยนมากกว่าข้อมูลหลัก ไอ้เรื่องอย่างวิธีการพิชิตดันเจี้ยนชื่อดัง….คงไม่มีเขียนอยู่อย่างแน่นอน ฮาคุ : คุณควรศึกษาเอาไว้เพื่อใช้ในการเตรียมพร้อมนะคะ เราจะเริ่มในอีก 3 วันหลังจากนี้ดีมั้ย ถ้างั้นขอให้โชคดีก็แล้วกันค่ะ เคย์มะ : เวลาแค่นั้นจะกลับถึงเมืองหลวงของจักรวรรดิได้เหรอครับ ฮาคุ : ในฐานะนักผจญภัย ถ้าเป็นมนุษย์ธรรมดาคงจะเรียนได้อย่างมากแค่ [Storage] .....แต่ว่าสำหรับดิชั้นสามารถใช้ [Teleport] ได้ด้วยค่ะ อ่า คัมภีร์เวท [Teleport] ราคา 50,000,000 DP นะคะ เนื่องจากมันใช้พลังเวทค่อนข้างมาก ปกติก็เลยต้องใช้นักเวทจำนวนหลายคนในการใช้แต่ละครั้งและมนุษย์ทั่วไปไม่สามารถใช้มันด้วยตัวคนเดียวได้ เคย์มะ : ….แต่คุณพึ่งจะบอกว่ามีการใช้เวทมิติเวลาเชื่อมทางเข้าดันเจี้ยนระหว่างการประลองดันเจี้ยนไม่ใช่เหรอครับ ฮาคุ : มันใช้ผ่าน [เมนู] ที่เป็นหนึ่งในความสามารถของดันเจี้ยนค่ะ ดิชั้นเคยลองให้พวกนักวิชาการมาศึกษาดูแล้วพวกนั้นบอกว่าเป็นเวทมิติเวลาชนิดนึง ถึงดิชั้นจะรู้ว่ามันคืออะไร….ถึงจะเข้าใจว่ามันใช้เชื่อมมิติได้ แต่ว่าดิชั้นก็ยังไม่เข้าใจ ลึกลับดีใช่มั้ยล่ะคะ ถ้าตามความคิดผมคงสายไปหน่อยที่จะเรียกเวทมิติเวลาว่าเป็นเรื่องลึกลับล่ะมั้ง ฮาคุ : ถ้างั้นดิชั้นจะตั้งหน้าตั้งตารออีก 3 วันหลังจากนี้นะคะ….ถ้าจำไม่ผิดล่ะก็ เส้นทางที่เร็วที่สุดสู่ระยะที่ไกลออกไป พุ่งผ่านท้องฟ้า พุ่งผ่านกาลเวลา ที่นั่นคือที่นี่และที่นี่คือที่นั่น จงซ้อนทับและเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน [Teleport] พอฮาคุซังร่ายเวทจบ ทั้งเธอและโคลเอ้ซังก็ลอยขึ้นไป….จากนั้นก็หายตัวไปพร้อมกับแสงสว่างจ้า