ตอนที่ 31 การประลองดันเจี้ยน เปิดศึก
ผ่านไปแล้ว 3 วันหลังจากที่พวกเราตัดสินใจจะประลองดันเจี้ยน
และแล้วก็ถึงวันเปิดศึก
โรคุโกะ : ...พ-พวกเราทำได้ทันเวลาสินะ
เคย์มะ : ไม่หรอก ถ้าพวกเราทำไม่ทันจริงๆ….ผมว่าจะใช้ DP ช่วยอยู่แล้วล่ะ
โรคุโกะ : แล้วนั่นจะไม่ทำให้กำลังรบของพวกเราก็ลดลงเหรอ
ที่พวกเราสำรอง DP เอาไว้เป็นจำนวนมาก ไม่ใช่เอาไว้ป้องกันหรอก เอาไว้สำหรับบุกต่างหาก
ยังไงก็ตาม การประลองครั้งนี้มีเป้าหมายแค่ดันเจี้ยนคอร์ของฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น ทำให้พวกเราจำเป็นต้องใช้ DP ให้คุ้มค่าที่สุด
ถึงอย่างงั้นพวกเราก็ใช้ไปเกือบ 80,000DP แต่ว่ามันก็ถูกใช้กับเรื่องที่จำเป็นต้องใช้น่ะนะ
ผมลืมช่วงที่เคยมีปัญหากับ DP แค่ 100 - 200 DP ไปเลยล่ะ
โรคุโกะ : เค้าหมายถึงว่า….หมอนนั่นมันยังไงกันน่ะ
เคย์มะ : เอ๋ เจ้านี่น่ะเหรอ ก็หมอนสวรรค์ (10,000DP) ยังไงล่ะ ทำไมเหรอ
จาก 80,000DP ที่ใช้ไป 10,000DP ถูกใช้ไปกับเจ้านี่
ไม่หรอกน่า มันไม่ได้สิ้นเปลืองอะไรหรอกนะ เพื่อจะทำงานได้อย่างเต็มที่ก็จำเป็นต้องนอนอย่างมีคุณภาพใช่มั้ยล่ะ ดังนั้นหมอนสวรรค์จึงถือว่าเป็นค่าใช้จ่ายที่จำเป็นยังไงล่ะ
โรคุโกะ : ….DP ที่เหลือขอเค้าใช้บ้างได้มั้ยอ่ะ
เคย์มะ : ก่อนอื่นต้องสำรอง DP เอาไว้ใช้เวลาฉุกเฉินก่อน….ว่าแต่เธอจะเรียกใช้ 10,000DP เรียกฝูงก๊อบลินออกมามั้ยล่ะ
โรคุโกะ : ทำไมต้องก๊อบลินอ่ะ เค้าไม่ได้ชอบพวกมันขนาดนั้นซักหน่อย
เคย์มะ : ถ้างั้นหลังจบการประลองดันเจี้ยน ผมให้โรคุโกะใช้ 10,000DP นั่นได้ตามใจชอบเลยก็แล้วกัน จะเป็นกาช่า ก๊อบลิน หรือว่า มังกร หรือว่า ก๊อบลิน….หรือว่าก๊อบลิน…..ก็แล้วแต่เลย
ยังไงก็ตาม จากการปรับปรุงครั้งใหญ่ พวกเราทำการปรับปรุงถ้ำที่มีแต่ดินและหินแห่งนี้จนไม่สามารถเรียกมันว่า [ถ้ำธรรมดา] ได้อีกต่อไป ตอนนี้มันสมเป็นดันเจี้ยนขึ้นมาแล้วล่ะ
ผมว่าจะคิดชื่อให้มันใหม่ซักหน่อย….เอ๋ ผมรู้สึกว่าผมไม่ควรตั้งชื่อให้มันในเร็วๆนี้แฮะ
เคย์มะ : มีท เธอเองก็ทำได้ดีมากนะ
มีท : ...ค่าาาา….
ผมลูบหัวเธอที่กำลังนอนหมดแรงอยู่ ถึงเธอจะเหนื่อยมากแต่หางของเธอก็ยังส่ายไปมาได้อยู่
ท่าทางพวกเราจะทำได้ตามแผนล่ะนะ
ผมจำไม่ได้เหมือนกันว่าสามวันที่ผ่านมาผมสร้างโกเล็มไปแล้วกี่ตัว….
ตอนที่ผมสร้างโกเล็มแบบธรรมดาออกมา ยัยโรคุโกะดันพูดอะไรหยาบคายทำนองว่า [เอ๋ นายสร้างโกเล็มธรรมดาเป็นกับเค้าด้วยเหรอ]
เอิ่ม ก็โกเล็มธรรมดาพวกนั้นเป็นโกเล็มสำหรับเอามาใช้แรงงานยังไงล่ะ
ถึงพวกมันจะถูกสร้างจากทั้งดินผสมหินเพราะผมขี้เกียจแยกมันออกมา แต่ผมคิดว่าพวกมันก็ดูเหมือนเคลย์โกเล็มอยู่ล่ะมั้ง
…
…
…
ฮาคุ : การเตรียมการเป็นยังไงบ้างแล้วคะ โคลเอ้
โคลเอ้ : ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ
ทางด้าน [วงกตสีขาว] ที่เมืองหลวงของจักรวรรดิได้ทำการสร้างดันเจี้ยนย่อยที่มีชื่อว่า [บททดสอบสีขาว] ขึ้นมา นั่นทำให้จู่ๆก็มีดันเจี้ยนโผล่มาห่างจากเมืองหลวงของจักรวรรดิออกมาหน่อย
แน่นอนว่า ที่นั่นคือดันเจี้ยนที่ ดันเจี้ยนคอร์หมายเลข 89….หรือ ฮาคุจะใช้ในการประลองดันเจี้ยนครั้งนี้
แน่นอนว่าคนที่ตั้งชื่อให้มันคือตัวฮาคุเอง
เธอตัดสินใจลงทะเบียนชื่อนั้นกับทางกิลด์นักผจญภัยทันทีที่สดันเจี้ยนนั้นสร้างเสร็จ
ตัวดันเจี้ยนใช้ DP ในการสร้างกว่า 50,000DP มันมีทั้งหมด 5 ชั้น
นอกจากฝูงมิโนทอร์ที่เดินไปเดินมาอยู่ในนั้น ยังมีกับดักหอกติดตั้งเอาไว้ที่พื้นและกำแพง กับดักที่สามารถยิงลูกธนูออกมาได้ นอกจากนั้นยังมีลิซาร์ดแมนเดินลาดตระเวณ์อยู่ด้วย
และในหมู่มอนสเตอร์พวกนั้น มีบางตัวที่ถืออาวุธเวทมนต์มูลค่าชิ้นละประมาณ 10,000DP อยู่ด้วย….ใช่แล้วล่ะ บางตัวนะ
ฮาคุ : บังเอิญจังเลยนะคะ โคลเอ้ รู้สึกว่าอาวุธเวทมนต์ที่เก็บเอาไว้จะหายไปด้วยล่ะค่ะ
โคลเอ้ : บางทีพวกอัศวินหน่วยที่ 17 คงเบิกไปใช้เมื่อวันนั้นล่ะมั้งคะ จะเพิ่มโทษให้พวกนั้นอีกหน่อยหรือเปล่าคะ
ฮาคุ : อ่า งั้นก็ช่วยไม่ได้นะคะ ถึงดิชั้นจะจำขวานที่มิโนทอร์ตัวนั้นถืออยู่ได้ รวมถึงอาวุธชิ้นอื่นๆด้วยก็เถอะ
โคลเอ้ : ขวานก็หน้าตาแบบนั้นเหมือนกันหมดนั่นแหละค่ะ
ฮาคุ : ...โอ๊ะโอ๋ อยู่ดีๆก็มีลิซาร์ดแมนมาอาศัยอยู่ด้วยล่ะค่ะ
โคลเอ้ : ก็แถวนี้ปกติก็มีลิซาร์ดแมนอาศัยอยู่เป็นฝูงอยู่แล้วนี่คะ
ฮาคุ : ถ้างั้นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับการที่พวกเรามาสร้างดันเจี้ยนแถวนี้สินะคะ
โคลเอ้ : ไม่เกี่ยวหรอกค่ะ ก็พวกมันเข้ามาในนี้กันเองนี่คะ
…ชัดเจนเลยว่าไอ้ที่เธอพูดมาทั้งหมดไม่ได้รวมอยู่ใน 50,000DP ที่เธอใช้
มันก็แน่อยู่แล้วเพราะเธอไม่ได้ใช้ DP เลยกับเรื่องพวกนั้น เพราะงั้นมันจึงไม่ผิดกฏอะไร
ส่วนอัศวินหน่วยที่ 17 ก็โดนโทษหนักขึ้นไปอีก…. ภาวนาให้พวกนั้นมีความสุขในโลกหน้าก็แล้วกัน
