ตอนที่ 87 กลุ่มคนที่ตื่นตระหนก ①
เนื่องจากการระเบิดของคาทาสโทรฟี่มีขนาดใหญ่มากแม้จะอยู่ไกลมากก็ยังมองเห็น
แน่นอนว่ามีหลายพื้นที่ที่ไม่เห็น
ยังไงก็ตาม คนที่เห็นก็กระจายข่าวในทันทีทำให้ทั่วโลกตกอยู่ในความสับสน
จอร์จที่สาม : แสงนั่นมันอะไรน่ะ แล้วไอ้เมฆขนาดใหญ่นั่นมันคืออะไรกันแน่
รูปร่างของมันสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนจากห้องทำงานของจอร์จที่สามราชาแห่งสก๊อตยาร์ด
ป้อมปราการฮามิลตันห่างจากเมืองหลวงเกรโก้ 100 กิโลเมตร
เนื่องจากวันนี้สภาพอากาศแจ่มใสแม้จะอยู่ที่เกรโก้ก็สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่ป้อมปราการฮามิลตันได้
จอร์จที่สามผู้เกิดหลังเหตุการณ์ภัยพิบัติจากปีศาจครั้งที่ 6 ย่อมไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
หลังจากที่ได้ฟังเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ 50 ปีก่อนจากเมดคนนึงก็ทำให้เขาเข้าใจ
ตามที่หญิงชราคนนั้นเล่า แสงนั้นเป็นแสงแห่งการกอบกู้ที่ช่วยเหลือมนุษยชาติเอาไว้เมื่อ 50 ปีก่อน
ยังไงก็ตาม จอร์จที่สามยังรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น เวทมนต์อันน่ากลัวเมื่อ 50 ปีก่อนถึงได้ถูกใช้อีกครั้ง
จอร์จที่สาม : ถึงมันจะเป็นแสงแห่งการกอบกู้ แต่ของแบบนั้นไม่จำเป็นต้องใช้บนโลกที่สงบสุขอย่างตอนนี้
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่
ที่เกิดเหตุอยู่ทางตอนใต้ของเมืองหลวงเกรโก้ของสก๊อตยาร์ด
จอร์จที่สามส่งคนไปตรวจสอบเรื่องนี้
ผลลัพธ์เป็นอะไรที่เหลือเชื่อมาก
ฮามิลตันที่เป็นป้อมปราการที่แข็งแกร่งที่สุดของมนุษย์ถูกทำลายอย่างราบคาบ
ป้อมปราการอันแข็งแกร่งที่เป็นความหวังของมนุษยชาติในเหตุการณ์ภัยพิบัติที่เกิดจากปีศาจครั้งต่อไป
ป้อมปราการที่สก๊อตยาร์ดทุ่มงบประมาณมหาศาลในการสร้างอยู่ๆก็หายไปโดยไม่ทันได้ใช้ทำสงครามกับพวกปีศาจเลยซักครั้ง
จอร์จที่สาม : ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงได้เกิดขึ้นได้….
ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใครกันแน่
ทหารที่ประจำการในป้อมที่มีเวลาพอจะหนีออกมาได้ก็มีผู้รอดชีวิตไม่มากนัก
ยังไงก็ตาม คนที่อยู่จุดศูนย์กลางของการระเบิดรวมถึงหัวหน้าหน่วยอัศวินที่สามล้วนตายกันหมด
ดังนั้นเลยไม่มีใครบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ถ้าเป็นเหมือนเมื่อ 50 ปีก่อน ก็มีคนอยู่คนเดียวเท่านั้นที่ทำแบบนี้ได้
ผู้กล้าจากเหตุการณ์ภัยพิบัติที่เกิดจากปีศาจครั้งที่ 6 นักเวทผู้ยิ่งใหญ่เซรีน่า
แต่ว่าทำไมเธอคนนั้นถึงต้องทำแบบนี้
หรือว่าผู้หญิงคนนั้นเลิกคิดจะอยุ่อย่างสงบแล้วคิดจะยึดครองโลก
ในขณะที่จอร์จที่สามกำลังคิดอยู่
วินเซนต์ลูกชายของเขาก็รีบวิ่งเข้ามาในห้อง
จอร์จที่สาม : เจ้าต้องการอะไรอีก ตอนนี้ข้าไม่มีเวลาว่างมาพูดกับเจ้าหรอกนะ
จอร์จที่สามไม่สามารถรักษาความสงบเอาไว้ได้และตะโกนใส่ลูกชายของเขา
วินเซนต์เองก็คงรู้สึกได้เลยเงียบไปพักนึง
ยังไงก็ตามหลังจากที่ตั้งสติได้ วินเซนต์ก็พูดกับพ่อของเขาราวกับจะบ่นให้ฟัง
วินเซนต์ : ท่านพ่อ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญมากๆนะครับ
จอร์จที่สาม : เจ้าไม่จำเป็นต้องมาบอกข้าหรอก
วินเซนต์ : สำคัญยิ่งกว่านั้นอีกครับ ท่านพ่อต้องรีบเสริมการป้องกัน บางทีพวกนั้นอาจจะมาโจมตีที่นี่ด้วย
จอร์จที่สาม : เรื่องแบบนั้นเป็นไปไม่ได้หรอก
จอร์จที่สามกระดิกคิ้ว
ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นจริง เขาก็ไม่มีไพ่อะไรให้ใช้อีกแล้ว
ของแบบนี้มันเกินกว่าที่จะรับมือได้ด้วยวิธีเสริมการป้องกัน
