ตอนที่ 37 บริหารจัดการดันเจี้ยน ③
อิปส์ตาร์ เป็นดันเจี้ยนที่ถูกเลือกให้อยู่ภายใต้การบริหารของพวกเรา
ไม่สิ เพราะผมบอกว่าพวกยูฟิเลียจะมาที่นี่พวกเราเลยเลือกที่นี่สำหรับทดสอบต่างหาก
แอชทัล : ศัตรูมันเยอะเกินไปแล้วเฟ้ย ถ้าเป็นผู้กล้าก็ว่าไปอย่าง แต่มันมากเกินไปสำหรับนักผจญภัยปกติ และสุดท้ายไปเชือดมาลโบโรทิ้งให้หมดด้วย
อดริกอรี่ : ที่ผมเอามาลโบโรไปปล่อยไว้ตรงทางเดินแคบๆเพราะเวลาสู้จะได้ยากๆหน่อยน่ะครับ
แอชทัล : มีความตั้งใจแต่ยังอ่อนหัด ถ้ามันยากเกินไปก็ไม่มีคนมาน่ะสิ
อดริกอรี่ : ต้องขออภัยด้วยครับ ผมจะไปคิดเรื่องการจัดวางมอนสเตอร์มาใหม่ครับ
อดริกอรี่ก้มหัวให้
แค่มีมอนสเตอร์แบบนั้นมาอยู่ในทางเดินแคบๆมันก็แปลกแล้วเฟ้ย
เอิ่ม ผมหมายถึงว่า มันยังมีจุดที่ดูน่าสงสัยอยู่อีกหลายจุด
ทำไมหีบสมบัติถึงได้โผล่มาเองโดยอัตโนมัติ
ทำไมบอสถึงเกิดใหม่ได้หลังจากที่เวลาผ่านไปพักนึง
ถ้ามีคนถามก็ไม่มีใครตอบได้หรอก
แอชทัล : บอสล่ะ
อดริกอรี่ : ก่อนหน้านี้ผมปล่อย อีวิว คิไมร่าเอาไว้ครับ
ผมพยักหน้าให้คำตอบของอดริกอรี่
อีวิว คิไมร่า
มอนสเตอร์ที่ถูกเหล่าเทพมารอัญเชิญออกมาจะแข็งแกร่งกว่ามอนสเตอร์ปกติ
ถึงชื่อของมันจะมีคำว่า อีวิว อยู่ด้วย แต่มันไม่สามารถใช้จาคิได้ ดังนั้นก็เลยไม่มีปัญหาอะไร
แล้วก็คงไม่มีใครรู้ชื่อของมอนสเตอร์หรอก
พวกเธอคงจะคิดว่ามันเป็นมอนสเตอร์ที่ค่อนข้างแข็งแกร่งเฉยๆ
…
…
…
หลังจากให้คำแนะนำอดริกอรี่เสร็จ ผมก็กลับไปที่ทางเข้าดันเจี้ยน
พวกผู้หญิงอาบน้ำนานชะมัด
ผมคิดว่าน่าจะได้เวลาแล้วนะถึงได้กลับไปที่ทางเข้าดันเจี้ยน แต่พวกเธอก็ยังไม่มีใครกลับมา
ยังไม่มาอีกเรอะ
ตอนที่ผมว่าจะตรวจสอบสถานการณ์ด้วย Evil Vision ซะหน่อย พวกเธอก็วาร์ปกลับมาพอดี
ร่างกายของพวกเธอยังร้อนอยู่เพราะพึ่งอาบน้ำเสร็จ ผิวสวยๆของพวกเธอก็ยังเปียกอยู่
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะบอกได้ว่ากลิ่นหอมๆพวกนี้เป็นกลิ่นของพวกเธอเองหรือกลิ่นของแชมพู
ทีไรซ่า : เดี๋ยวนะ ช่วยเลิกมองชั้นด้วยสายตาหื่นๆแบบนี้ด้วยค่ะ
แอชทัล : ชั้นไม่ได้มองเธอด้วยสายตาแบบนั้นซักหน่อย ชั้นว่าชั้นเคยบอกเธอไปก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่เหรอว่าชั้นไม่มีความต้องการทางเพศน่ะ
ทีไรซ่า : เรื่องนั้นต้องเป็นเรื่องโกหกอยู่แล้วค่ะ นายมันสัตว์ประหลาดหื่นกามชัดๆ
ทีไรซ่ามองมาที่ผมด้วยสายตาหวาดระแวง
ถ้าผมเป็นสัตว์ประหลาดหื่นกาม เธอก็ตกเป็นเหยื่อของผมไปนานแล้วเฟ้ย