ตอนที่ 19 ตอนพิเศษ : นักผจญภัยที่สุดแสนจะประหลาด (มุมมองของทหารยาม)
ข้าคือทหารยาม
หรือที่บางคนเรียกกันว่าทหารผ่านศึกนั่นแหละ
ก็ไม่อยากจะโม้หรอกนะ แต่ว่าข้าน่ะสามารถบอกได้ว่าใครน่าสงสัยบ้าง
ขณะที่ข้ากำลังเฝ้ายามอยู่ที่ประตูก็มีนักเดินทางคู่นึงผ่านมา
คนนึงเป็นผู้ชายผมดำส่วนอีกคนเป็นเด็กสาวที่มีผมสีดำเช่นเดียวกัน
ผมสีดำน่ะไม่ใช่เรื่องปกติของคนแถวนี้หรอก…. ข้าสงสัยว่าสองคนนั้นเป็นพี่น้องกันหรือเปล่านะ
….ยังไงก็ตาม เด็กสาวคนนั้นเป็นคนแบกสัมภาระทั้งหมด ส่วนผู้ชายคนนั้นเดินตัวเปล่า...ไม่สิ หมอนั่นถือดาบอยู่เล่มนึง
จากที่ดูถึงข้าจะคิดว่าเป็นพี่ชายกับน้องสาว แต่พอดูใกล้ๆแล้วเด็กสาวคนนั้นเป็นเผ่าหูหมาแถมท่าทางจะเป็นทาสอีกต่างหาก ข้าเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงต้องเป็นคนแบกสัมภาระทั้งหมด
แต่ว่าให้เด็กตัวเล็กๆแบบนั้นแบกสัมภาระแบบนั้นมัน…. รู้สึกไม่ค่อยดีเลยแฮะถึงเธอจะเป็นทาสก็เถอะ หรือว่าหมอนี่จะเป็นพวกชอบทารุณเผ่าหูสัตว์กันนะ ไม่สิเด็กคนนั้นก็แต่งตัวเรียบร้อยดีนี่นา
[TN Beastkin(獣人) ถึง Raw มันจะบอกชัดเจนว่าเป็นมนุษย์สัตว์ก็เถอะแต่ขอใช้คำว่าเผ่าหูสัตว์นะครับ เพราะร่างกายจะมีส่วนเป็นสัตว์คือ หู กับ หาง ส่วนมนุษย์สัตว์จะใช้กับเผ่าที่มีคำว่า Were นำหน้าเพราะสามารถเปลี่ยนส่วนต่างๆของร่างกายให้เป็นสัตว์ได้ ]
ถึงทั้งคู่จะให้บรรยากาศแบบแปลกๆ ยังไงก็ตาม นี่ก็เป็นงานของข้า
ทหารยาม : หยุดก่อน พวกเจ้ามาทำอะไรที่เมืองเซีย
พอข้าพูดแบบนั้นออกไปทั้งสองคนก็หยุดอย่างเชื่อฟัง
เคย์มะ : อ่า ขอโทษด้วยครับ พอดีผมมาจากบ้านนอก ผมต้องทำยังไงบ้างถึงจะสามารถเข้าไปข้างในได้ครับ
พวกนี้ไม่มีท่าทีคุกคามหรือคิดจะใช้กำลังฝ่าเข้าไปสินะ
ข้าแอบเปิดใช้งานอุปกรณ์เวทมนต์เครื่องจับเท็จ ยามเฝ้าประตูจะต้องพกของพวกนี้เอาไว้เพื่อตรวจสอบว่าใครโกหกอะไรบ้างระหว่างการสนทนา
แต่ถึงจะไม่เจ้านี่ในฐานะที่เป็นยามเฝ้าประตูผู้มีประสบการณ์ข้าก็สามารถบอกได้อยู่ดีนั่นแหละว่าใครบ้างที่ดูน่าสงสัย แต่ตอนนี้มีบุคคลสำคัญเดินทางมาจากเมืองหลวงเพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาดขึ้นข้าก็เลยจำเป็นต้องใช้มัน ช่วยไม่ได้แฮะก็มันเป็นกฏนี่นา
