ตอนที่ 55 การเข้าเฝ้า
จุดที่พวกเราวาร์ปมาอยู่ห่างจากประตูปราสาทออกมานิดหน่อย
ดังนั้นเบนกับผมก็เลยต้องเดินต่อไปที่ประตูปราสาท
ยาม : ช-ใช่ แอชทัล-โดโน่ หรือเปล่าครับ ยินดีต้อนรับครับ
พอยามเห็นพวกเราก็เข้ามาทักและยอมให้พวกเราผ่านเข้าไปได้แบบง่ายๆ
ถ้าพวกเราเดินตรงเข้าไปข้างในเรื่อยๆจะเป็นท้องพระโรง
ที่ทางเดินที่พรมสีแดงปูอยู่
พวกเราเดินไปตามพรมเรื่อยๆ
ทางซ้ายและขวาของพวกเรามีเสาขนาดใหญ่และพวกเฟอร์นิเจอร์เรียงรายอยู่
เบน : ม-ไม่เคยคิดเลยครับว่าจะได้มาที่วังหลวง ไม่ว่าจะดูยังไงก็สุดยอดไปเลยนะครับ
เบนพูดชม
ยังไงก็ตาม ผมรู้อยู่แล้วล่ะนะ
ปราสาทแห่งนี้น่ะ มีแค่ส่วนเดียวในปราสาทเท่านั้นที่ดูหรูหรา
นั่นคือที่ที่มีคนเดินผ่านบ่อยๆ อย่างเช่นทางเดินตรงนี้และในท้องพระโรงที่ดูแล้วถือว่าค่อนข้างหรู
ส่วนบริเวณที่ไม่ค่อยมีคนผ่านน่ะเรียกได้ว่าโล่งเลยล่ะ
พวกนั้นไม่มีเงินมากพอที่จะแต่งปราสาททั้งหมดให้ดูหรูหราได้
แต่ในฐานะที่เป็นประเทศมหาอำนาจ พวกนั้นก็ปล่อยให้ทุกที่ดูซอมซ่อก็ไม่ได้เหมือนกัน
ผลก็เลยเป็นอย่างที่เห็น
แค่มีผักชีโรยหน้าอยู่เท่านั้นแหละ
พอเดินตามพรมไปเรื่อยๆพวกเราก็มองเห็นประตูบานใหญ่
ที่นั่นมียามเฝ้าประตูอยู่และพวกเราถูกตรวจค้นร่างกายที่นั่น
หลังจากนั้นประตูก็เปิดออกและพวกเราก็เดินเข้าไปข้างใน
ทางซ้ายและขวามือของพวกเรามีคนอยู่เป็นจำนวนมาก
หลายคนแต่งตัวหรูหราสมกับที่เป็นพวกขุนนาง
คงจะเป็นการเสียเวลามากถ้าปกติมีคนเข้าเฝ้ากันเยอะถึงขนาดนี้
ผมสงสัยเหมือนกันว่าทำไมวันนี้ถึงได้มากันเยอะนัก
ท่าทางคงมีคนจำนวนไม่น้อยที่อยากมาดูเพราะยังไม่ค่อยสบายใจกันอยู่
พวกเราหยุดที่หน้าบัลลังค์เพียงไม่กี่เมตร คุกเข่าลงข้างนึงและก้มหัวให้
ริชาร์จที่สอง : เงยหน้าขึ้นเถิด
เสียงนั้นดังมาจากคนที่อยู่ตรงหน้าพวกเรา
พอผมเงยหน้าขึ้นผมก็พบชายผู้ยิ่งใหญ่ที่สวมมงกฏสีทองอยู่ตรงหน้า
ด้านหลังของชายคนนั้นเป็นธงขนาดใหญ่ที่มีตราของราชวงศ์ปักอยู่
เขาเป็นชายที่ดูท่าทางสุภาพอ่อนโยนและมีเกียรติ
ที่เห็นแบบนี้อาจเป็นเพราะหนวดนั่นก็ได้
ริชาร์จ อาเธอร์ แพลนทาจีเนท
ราชาคนปัจจุบันของประเทศบริตัน
ราชาผู้ก่อตั้งประเทศคือริชาร์จที่หนึ่ง ส่วนชื่อของเขาคนนี้คือริชาร์จที่สอง