ตอนที่ 235 ประชุมแผนต่อต้านเลโอน่า
ผมตัดสินใจเรียกรวมเหล่าผู้บริหารดันเจี้ยนเพื่อจัดประชุมแผนต่อต้านเลโอน่า
คนที่เข้าร่วมมีผม โรคุโกะ มีท อิจิกะ และสามมอนสเตอร์สาว แหวนซัคคิวบัสเนรุก็มาด้วย โดยเธอสวมอยู่บนนิ้วของมีท
เนื่องจากตัวตนที่แท้จริงของผมถูกจับได้แล้ว ดังนั้นตอนนี้ก็เหมือนมีมีดมาจ่ออยู่ที่คอผม
ไม่สิ เรียกว่ากิโยตินน่าจะถูกกว่า
ผมตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เคย์มะ : ก็ประมาณนี้แหละ เป้าหมายของพวกเราคือความอยู่รอดของดันเจี้ยนนี้และการขับไล่เลโอน่า
ผลจากการพูดคุยกับเลโอน่า… ผมเริ่มจะเข้าใจแล้วว่ายัยนั่นรักสนุกมากแค่ไหน
หรือบางทีควรจะพูดว่ายัยนั่นใช้ชีวิตในวันนี้เพื่ออนาคตของตัวเองในวันหน้าคงจะดีกว่า
แล้วก็ เอิ่ม ผมไม่อยากจะเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเลยแม้แต่นิดเดียว
ยังไงก็ตามตอนนี้ผมเข้าใจดีเลยว่ายัยนั่นนิสัยเสียมากแค่ไหน
สิ่งที่ยัยนั่นทำไปทั้งหมดทำไปตามอารมณ์หรือไม่ก็เพื่อความสนุกเท่านั้นแหละ
โรคุโกะ : เดี๋ยวก่อนนะ ลาสบอสที่ว่ามันยังไงกันอ่ะ
เคย์มะ : อ่า โรคุโกะ นั่นเป็นสิ่งที่เลโอน่าบอกผมมาน่ะ มันก็ประมาณคำขู่นั่นแหละ
โรคุโกะกระพริบตาด้วยความสนใจหลังจากที่เธอได้ดูภาพที่ผมได้บันทึกเอาไว้
โรคุโกะ : เอ๋ งั้นเหรอ ชั้นว่ายัยนั่นตั้งใจมากเลยนะตอนที่พูดถึงเรื่องนั้นน่ะ
เคย์มะ : ดูจากท่าทางของยัยนั่นแล้ว….ผมว่าเหมือนพูดกับตัวเองซะมากกว่านะ มันเป็นอะไรที่เข้าใจง่ายๆแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก ยัยนั่นน่าจะอยากให้อีกฝ่ายรีบๆมาฆ่าหรือทำอะไรซักอย่างกับตัวเองเร็วๆ ลาสบอสแบบนั้นยังไงก็จะต้องถูกจัดการในที่สุดนั่นแหละ
โรคุโกะ : อืมมม จริงเหรอ
เคย์มะ : ถ้าไม่ใช่แบบนั้นยัยนั่นคงไม่ต่อให้ด้วยการเล่นอะไรแบบนี้หรอก สิ่งที่ยัยนั่นต้องการคงจะเป็นอะไรบ้าๆแบบการยึดครองโลก
อืมมม แต่ฮาคุซังที่อยู่จุดสูงสุดของจักรวรรดิถูกเลโอน่ามองว่าเป็นสัตว์เลี้ยงไม่ใช่เหรอ
ไม่ใช่ว่ายัยนั่นยึดครองโลกสำเร็จไปแล้วหรอกนะ
แต่จะยังไงก็ช่างมันเถอะ
เคย์มะ : แต่ยัยนั่นจงใจใช้คำว่า [อยากจะเป็น] ลาสบอส ไม่ใช่ [ถ้า] หรือ [ ตอนที่ ] แสดงว่ายังไปไม่ถึงขั้นนั้น.....ผมหมายถึงเลโอน่าน่ะนะ
โรคุโกะ : แล้วตรงนั้นคือปัญหาเหรอ
เคย์มะ : แน่นอน
ไม่ใช่ว่ายัยนั่นกำลังคิดวิธีที่จะเป็นลาสบอส แต่กำลังทำตัวเพื่อให้ได้เป็นแบบนั้นต่างหาก
ส่วนที่แปลกๆก็คือยัยนั่นใช้คำว่า [อยากจะเป็น]
เลโอน่าคงจะเข้าใจเรื่องนี้ดี แสดงว่าเธอน่าจะปิดบังเรื่องอะไรบางอย่างเอาไว้อยู่ มันอาจจะเป็นคำใบ้อะไรซักอย่างก็ได้
ยังไงก็ตาม ยัยนั่นก็เอาแต่ใจตัวเองโคตรๆ ไม่ว่าที่ยัยนั่นพูดมาจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องโกหก มันก็ไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่ายัยนั่นพร้อมที่จะระเบิดได้ตลอดเวลา
ทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือทำให้ยัยนั่นรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
เคย์มะ : ก็คงตามที่ฮาคุซังบอกมานั่นแหละ เลโอน่าคงไม่ฆ่าพวกเราหรอก เพราะงั้นพวกเราน่าจะสามารถดื้อได้นิดหน่อย
โรคุโกะ : เคย์มะ ทำไมนายถึงได้คิดว่ายัยนั่นจะไม่ฆ่าพวกเราล่ะ
เคย์มะ : เพราะ [มันไม่น่าสนใจ] ยังไงล่ะ ถ้ายัยนั่นฆ่าพวกเราซะทุกอย่างก็จบ แต่ถ้ายัยนั่นปล่อยให้พวกเรามีความหวัง [มันน่าสนใจ] มากกว่า
เข้าใจแล้วว่าทำไมฮาคุซังถึงได้บอกว่า [ฆ่าเลโอน่าให้ได้ถ้ามีโอกาศ]
มันอาจจะหมายถึงแบบนี้ก็ได้ ผมไม่คิดว่าเธอจะยอมปล่อยให้โรคุโกะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยงอันตรายหรอก
และผมคิดว่าเลโอน่าก็คงจะคิดแบบนี้เหมือนกัน