ตอนที่ 214 ช่วงตอบคำถาม (1)
ตอนนี้ผมว่าจะลองถามเป้าหมายของเซ็ทซึนะตรงๆดูก่อน
อูมะ : ขอผมถามก่อนก็แล้วกัน เป้าหมายของเธอคืออะไรกันแน่ ผมไม่อยากให้เธอมาก่อเรื่องที่นี่ เธอคิดจะเป็นศัตรูกับผมหรือเปล่า
ผมพูดออกไปตรงๆเลยเพราะมันเป็นข้อสงสัยเดียวที่ผมเหลืออยุ่ในตอนนี้
เซ็ทซึนะ : [ผมก็ไม่อยากเป็นศัตรูกับคุณเหมือนกันขอรับ คือว่าผมกำลังตามหาอะไรบางอย่างอยู่ผมก็เลยต้องรวบรวมข้อมูล คิดว่านะ… ยังไงก็ตาม ต้องขออภัยด้วยนะขอรับที่ผมล่าพวกมอนสเตอร์ไปนิดหน่อยในฐานะนักผจญภัย ]
เซ็ทซึนะประกบมือเข้าด้วยกันเพื่อขอโทษ
หน้าอกของเธอสั่นนิดหน่อยด้วยแฮะ
...และผมก็ถูกโรคุโกะที่อยู่ข้างๆเตะเบาๆ… ทำไมกัน
นักผจญภัยล่ามอนสเตอร์ก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือไง
มันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรไม่ใช่เหรอถ้าเธอจะล่ามอนสเตอร์ไปบ้างในฐานะที่เป็นนักผจญภัย
อ๊ะ...ก๊อบลินงั้นเหรอ
เพราะว่าเธอไปล่าพวกก๊อบลินสินะ
ในฐานะที่โรคุโกะเป็นพวกคลั่งก๊อบลิน แบบนี้คงจะทำให้โรคุโกะรู้สึกสิ้นหวังมาก
โรคุโกะคงจะอดทนมานานมากแล้วสินะ…
แต่ผมก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะถ้าโกคุโกะจะเก็บก๊อบลินที่เธอชอบเอาไว้เพื่อไม่ให้พวกมันถูกล่า
ยังมีเรื่องที่ต้องคิดอยู่อีก… ข้อมูลงั้นเหรอ
ที่เธอพูดออกมายังคลุมเคลืออยู่
ข้อมูลที่เธอกำลังรวบรวมอยู่อาจจะเป็นข้อมูลอันตรายก็ได้
อูมะ : ผมไม่คิดมากเรื่องนั้นหรอก… ถ้างั้นที่เธออยากได้คือข้อมูลงั้นเหรอ แน่นอนว่าถ้าผมรู้และเธอยอมจ่าย ผมจะบอกให้ก็ได้
เซ็ทซึนะ : [ว่าไงนะ… จะให้จ่ายด้วยร่างกายงั้นเหรอ ]
อูมะ : เธอพูดเรื่องบ้าอะไรกับโกเล็มฟะ อย่าบอกนะว่าเธอคิดจะมาทำงานเป็นบอสให้กับดันเจี้ยน
เซ็ทซึนะ : [ผมหมายความว่า… ก็ดันเจี้ยนกินศพใช่มั้ยล่ะ ถ้าคุณจะบอกให้ผมตัดแขนหรืออะไรซักอย่างแบบนั้นก็ไม่ไหวหรอก ]
อูมะ : อ่าา ไม่ต้องห่วง แค่เงินก็พอแล้ว เป็นพวกไอเท็มก็ได้ หรือว่าจะเป็นข้อมูลก็ไม่เป็นไร
เซ็ทซึนะ : [ธรรมดากว่าที่คิดซะอีกแฮะ..]
อูมะ : เธอต้องการแลกเปลี่ยนแบบไม่ธรรมดาหรือไง ถ้างั้นเอาเป็นขาของเธอซักข้างก็ได้นะ
เซ็ทซึนะ : [อิย๊าา งั้นแบบธรรมดาดีกว่า เอาแบบธรรมดาๆก็พอแล้วเนอะ ]
เซ็ทซึนะรีบตกลงที่จะเจรจา และผมก็ถูกโรคุโกะหยิกเข้าให้
อะไรกัน.. ที่ผมขอขาอาจจะเกินไปหน่อยแต่ก็ไม่ได้แปลว่าผมอยากจะได้จริงๆซักหน่อย