ตอนที่ 37 สมาชิกใหม่
ทาสสาว : ขอบคุณมากเลยเน้อ เน่ พี่ชายกำลังจะไปซื้อของหรา อ๊ะ จากนี้ไปต้องเป็นนายท่านสินะ จริงมั้ย
เจ้าของร้านขายทาสคงจะโล่งใจมากที่เด็กมีปัญหาสามารถขายได้ซักที
หมอนั่นทำท่าทางเหมือนโล่งใจมากถึงแม้จะแทบไม่ได้กำไรเลยก็ตาม
ผมเองก็ดีใจนะที่การต่อรองจบลงได้เร็วแบบนี้
หลังจากจ่ายไป 50 เหรียญเงินและทำพันธสัญญาด้วยเวทมนต์เรียบร้อยแล้วผมเลยถือโอกาศซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เธอด้วย
ชุดที่ซื้อมาคือชุดเดรสกับชุดชั้นในราคา 1 เหรียญเงิน
เคย์มะ : จะว่าไปแล้วผมยังไม่ได้ถามชื่อของเธอเลยนี่นา เธอชื่ออะไรล่ะ
ทาสสาว : หืมม พูดอะไรออกมาเน้อ ทาสก็ต้องมีชื่อตามที่นายท่านตั้งให้สิ จริงมั้ยอ่ะ รุ่นพี่มีท
เคย์มะ : จริงดิ
ทาสสาว : เอ๋ ปกติก็แบบนั้นแหละไม่รู้หราา เวลาทำกิจกรรมรอบดึกถ้าชื่อซ้ำกันก็เรียกไม่ถูกกันพอดีน่ะสิ ถึงจะสวยแค่ไหนพอมาเป็นทาสก็ต้องทิ้งชื่อเดิมไปหมดนั่นแหละ
อ่า เข้าใจล่ะ
ทาสสาว : ...เอิ่ม ถึงจะทิ้งชื่อเดิมไปแล้วก็ก็ไม่ได้ลืมไปจริงๆหรอกเน้อ ถ้าต้องการเราจะบอกชื่อก่อนหน้านี้ของเราให้ก็ได้เน้อ อ๊ะ แต่ว่าหลังจากถูกซื้อมาแล้วเราอยากได้ชื่อใหม่มากกว่าอ่ะ
เคย์มะ : อืมม แล้วชื่อเดิมของเธอก่อนที่ผมจะซื้อมาล่ะ
ทาสสาว : หืมม เอิ่มมมม เราเองก็ชื่อ [มีท] เหมือนกันอ่ะ
เธอเลียนิ้วมือของเธอเหมือนพยายามนึกถึงรสของอะไรซักอย่าง
….ผมสงสัยว่าจะเป็น [ไอ้นั่น] ที่เธอกัดเข้าหรือเปล่าหว่า พอนึกขึ้นมาได้ผมถึงกับหนาวเลยทีเดียว
อืม ถ้างั้นแปลว่า [มีท] เป็นชื่อยอดนิยมในหมู่ทาสสินะ เหมือนหมาที่มักจะชื่อโปจิหรือแมวที่มักจะชื่อทามะ
เคย์มะ : ถ้าใช้ชื่อนั้นก็คงจะสับสนกันพอดีสินะ อืมม ถ้างั้น….ของที่เธอชอบกินคืออะไรล่ะ ผมว่าจะตั้งชื่อเธอตามชื่ออาหาร เอาเป็นแอปเปิลหรือเนื้อเสียบไม้ย่างดีล่ะ
ทาสสาว : ไม่เอาแอปเปิลอ่ะแล้วเราก็ไม่อยากถูกเรียกว่าเนื้อเสียบไม้ย่างด้วย...งั้นเอาเป็นเมลอนเป็นไง อ๊ะ ว่าแต่ไม่ซื้อเมลอนให้เรากินบ้างหรา เราอยากกินอ่ะ
เคย์มะ : ถ้าเธอยังอยากกินอยู่เดี๋ยวผมซื้อให้กินทีหลังก็แล้วกันนะ
ทาสสาว : จริงหราๆๆ ว้าววว เราจะพยายามเน้อ
เธอหัวเราะสาวกับไม่ใช่ทาส...เอิ่ม ยัยไร้ชื่อนี่
