LDM ตอนที่ 254

ตอนที่ 254 การลาดตระเวณของหัวหน้าหมุ่บ้าน : เริ่มต้น เอิ่ม ถึงผมจะนอนถึงบ่ายจนหัวของผมรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อยแล้ว คนส่งสารจากเจ้าเมืองก็ยังไม่มา ….อือ แน่นอนว่าผมกลับไปนอนต่อดีกว่า … …. … ถึงผมจะกลับไปนอนจนตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ยังไม่มีข่าวอะไรใหม่ หรือว่าผมสามารถตีตัวออกห่างจากพวกนั้นได้จริงๆ ผมคิดว่าคงเป็นเพราะเหตุผลอะไรบางอย่าง โรคุโกะ : เอ๋ ตื่นแล้วเหรอเคย์มะ อรุณสวัสดิ์ ว่าแต่มันพึ่งผ่านมาแค่วันเดียวเองนะ พอผมเดินไปที่ห้องทำงานของหัวหน้าหมู่บ้าน โรคุโกะกำลังนั่งกินเมลอนปังอยู่ที่โต๊ะ แถมที่เธอกินอยู่มันไม่ใช่ชุดถูกๆอย่างชุดขนมปังหวาน (6 ชิ้น 5 DP) มันเป็นชุดขนมปังที่โคตรแพงเลยล่ะ แต่ก็นะรายรับของพวกเราตอนนี้สูงพอที่จะชดเชยส่วนนั้นได้อย่างสบายๆ เคย์มะ : อรุณสวัสดิ์โรคุโกะ มีรายงานอะไรบ้างมั้ย โรคุโกะ : ม่ายอ่ะ พวกเรากำลังรออยู่เหมือนกัน บ้าน่า หรือว่าพวกนั้นจะยังไม่รู้ตัวกันจริงๆ หรือบางทีพวกนั้นอาจรู้ตัวแล้วและกำลังเตรียมการอะไรบางอย่างอยู่ ถ้างั้นผมน่าจะสามารถนอนต่อได้อีกนิดหน่อย ไม่สิ ผมคิดแบบนี้ไม่ได้นี่นา แต่ผมไม่สนใจหรอก ผมแค่อยากจะนอนเท่านั้นแหละ เคย์มะ : ...คือว่าผมยังห่วงเรื่องนี้นิดหน่อยก็เลยนอนไม่ค่อยหลับน่ะ ผมฝากที่เหลือทั้งหมดให้เธอจัดการได้ใช่มั้ย โรคุโกะ โรคุโกะ : เคย์มะ ใส่ใจกับเรื่องละเอียดอ่อนแบบนี้ด้วยสินะ...เอาเถอะ ชั้นชอบนะที่เคย์มะเป็นแบบนี้น่ะ เคย์มะ : หืมม เมื่อกี้นี้เธอว่ายังไงนะ โรคุโกะ : ชั้นบอกว่าชั้นชอบตอนที่เคย์มะเป็นห่วงเพราะโยนปัญหามาให้ชั้นน่ะ เคย์มะ : โอ้ ผมก็ชอบเหมือนกันนะโรคุโกะ...โอ๊ะ นี่เธอหน้าแดงด้วยเหรอ แถมยังแดงซะขนาดนั้นอีก โรคุโกะเอามือปิดหน้า โรคุโกะ : ช-ช่วยไม่ได้นี่นา ก็นายเล่นพูดแบบนั้น ชั้นก็เลย… เคย์มะ : ผมไม่ควรพูดแบบนี้สินะ โรคุโกะ : พูดอีกๆ ยังไงพวกเราก็เป็นพาร์ทเนอร์กันนะ เคย์มะ : โอเค รักเธอนะ โรคุโกะ มันคงสมบูรณ์แบบถ้าผมมีแผนจะจูบเธอตอนนี้ แต่ผมไม่ใช่พวกเพลย์บอยที่สามารถจูบเธอได้แบบง่ายๆ อ่า หูของผมก็เริ่มร้อนขึ้นมาแล้วแฮะ ผมไม่ค่อยคุ้นเคยกับเรื่องแบบนี้เหมือนกัน

---